Od tej płyty Deep Purple zaczęło zyskiwać coraz większą popularność. Jest to głównie zasługa nowego wokalisty grupy, niesamowitego Iana Gillana dysponującego świetnym głosem. "Speed King" to najlepszy dotychczasowy otwieracz zespołu. Po chaotycznym gitarowym intrze następuje spokojna partia na klawiszach, a po niej właściwa część utworu, czyli chwytliwa, hard rockowa kompozycja. Niemal tak samo mocnym utworem jest ciężki "Bloodsucker", z krzyczącym Gillanem i świetnym riffem Blackmore'a. Po nim następuje arcydzieło - "Child In Time". Utwór podzielony jest na trzy części. Pierwsza z nich jest pełna delikatnych krzyków Gillana, oraz świetnego klawiszowego motywu. W drugiej części utwór nabiera niesamowitej mocy, słychać tam głównie genialne solówki. Trzecia część to natomiast powrót do klimatów znanych z pierwszej części. Ostatnie cztery utwory na płycie to klasyczne hard rockowe granie.
Ocena: 9/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz